BEZIMIENNA

Snuje się wąskimi zaułkami,

Okrywa się płaszczem cienia.

Przemyka koło ludzi,

Niezauważona.

Nikt nie zna jej imienia,

Nie zapamiętuje rysów jej twarzy.

Cicha w gronie tłumu,

Bezimienna.

Szuka siebie, szuka swojej duszy,

Swojej tożsamości i imienia,

Szuka domu i rodziny swojej.

Bezsilna, pośród głosów wielu,

Brnie przez życie,

do przodu

w dal.

55) 17/04/2006 Tychy